سیستم امنیتی EM

سیستم های EAS بدون توجه به سازنده یا نوع خاصی از فناوری مورد استفاده از یک اصل ساده کار می کنند: یک فرستنده سیگنالی را در فرکانس های تعریف شده به گیرنده می فرستد. این یک منطقه نظارتی را ایجاد می کند، معمولاً در راهروی صندوق یا خروجی در مورد فروشگاه های خرده فروشی. با ورود به منطقه، یک برچسب یا برچسب با ویژگی های خاص اختلال ایجاد می کند که توسط گیرنده شناسایی می شود. ابزار دقیقی که توسط آن برچسب یا برچسب سیگنال را مختل می کند، بخش مشخصی از سیستم های مختلف EAS است. به عنوان مثال، برچسب‌ها یا برچسب‌ها ممکن است سیگنال را با استفاده از یک اتصال نیمه رسانا ساده (ساختمان اصلی یک مدار مجتمع)، یک مدار تنظیم شده متشکل از یک سلف و خازن، نوارها یا سیم‌های مغناطیسی نرم، یا تشدیدگرهای ارتعاشی تغییر دهند.

با طراحی، سیگنال مختل ایجاد شده توسط برچسب و شناسایی شده توسط گیرنده متمایز است و به احتمال زیاد توسط شرایط طبیعی ایجاد نمی شود. تگ عنصر کلیدی است، زیرا باید یک سیگنال منحصر به فرد ایجاد کند تا از هشدارهای نادرست جلوگیری کند. اختلال در محیط الکترونیکی که توسط یک برچسب یا برچسب ایجاد می شود، یک وضعیت هشدار ایجاد می کند که معمولاً نشان می دهد شخصی در حال دزدی از مغازه یا حذف یک کالای محافظت شده از منطقه است.

ماهیت این فناوری تعیین می کند که راهروی خروجی/ورودی چقدر عریض باشد. سیستم‌هایی در دسترس هستند که از یک راهرو باریک تا دهانه فروشگاه بزرگ را پوشش می‌دهند. به طور مشابه، نوع فناوری بر سهولت محافظت (مسدود کردن یا جدا کردن سیگنال)، رویت و اندازه برچسب، میزان هشدارهای نادرست، درصد نرخ تشخیص (ضریب انتخاب) و هزینه تأثیر می گذارد.

فیزیک یک برچسب EAS خاص و فناوری EAS حاصل تعیین می کند که از کدام محدوده فرکانسی برای ایجاد منطقه نظارت استفاده می شود. سیستم های EAS از فرکانس های بسیار پایین تا محدوده فرکانس رادیویی متغیر هستند. به طور مشابه، این فرکانس‌های مختلف نقش کلیدی در ایجاد ویژگی‌هایی دارند که بر عملکرد تأثیر می‌گذارند.